Zp, małżeństwa, związki za granicą

DJ

Korzystając z okazji, że już niedługo we francuskim parlamencie znajdzie się ustawa, która umożliwi parom jednopłciowym zawieranie małżeństw oraz adoptowanie dzieci, pozwolę sobie otworzyć dyskusję nt. tego jak zapatrujecie się na zawarcie związku/małżeństwa za granicą. Rozważaliście, czy zamierzacie czekać aż odpowiednia ustawa wejdzie w życie również i w Polsce? Często spotykam się z argumentem typu: "przecież możecie za granicą". Czy aby na pewno?

wendigo

Taa, tylko zawarcie takiego związku za granicą nie ma żadnych skutków prawnych w Polsce (chyba?), tak więc czyż nie można drugiego związku (tym razem hetero małżeństwa) zawszeć w Polsce? To chore. Dlatego właśnie uważam, że Polska (i wszystkie inne kraje) muszą wreszcie przyjąć do wiadomości fakt istnienia zalegalizowanych związków homoseksualnych, choćby dla porządku w papierach.

Erika

Tzn. kilka osób, które zawarło związki za granicą, zapowiadało walkę o ich uznanie w Polsce, ale, jak na razie, to chyba stanęło na niczym, bo gdyby było inaczej, to jakieś newsy by były na portalach branżowych. Na dzień dzisiejszy sytuacja jest taka, że związki nie są uznawane w Polsce, więc taka osoba jest traktowana jako nieżonata/niezamężna i, rzeczywiście, może w Polsce zawrzeć heteroseksualne małżeństwo bez żadnych konsekwencji. Natomiast w kraju, w którym zawarła ZP (/małżeństwo) byłoby to traktowane jako bigamia.
[link widoczny dla zalogowanych]
Myślałam o takim rozwiązaniu, ale to by było bez sensu, jeśli nie chcę się wyprowadzić na stałe, a przyznam szczerze, że tak średnio mam na to ochotę.
Aha, no i jeszcze jest ta kwestia, że wiele krajów ogranicza możliwość zawarcia związku do sytuacji, w której jedna osoba jest jego obywatelem, ale to akurat w mojej sytuacji nie byłby problem.

DJ

Dlaczego nie chcesz się wyprowadzać? Jak dla mnie, to ten kraj aż się prosi, aby bezpowrotnie go opuścić. Już bym dawno to zrobiła gdybym nie miała takiej kiepskiej sytuacji (nieprzebojowość, lęk przed zmianami, brak wiary we własne siły, brak punktu zaczepienia w interesujących mnie krajach itd.). Gdybym miała partnerkę, to myślę, że odważyłabym się mimo wszystko. To dla mnie trochę dziwne. Gej/les, który/-a nie chciałby stąd wyjechać.

BogdanW

no cóż, na ten temat mogę się wypowiedzieć, bo doświadczyłem tego...Mój partner przecież był Niemcem i mogliśmy zawrzeć związek w Berlinie:-) Ale do zawarcia takiego związku jeden z partnerów-partnerek musi być zameldowania i mieć obywatelstwo tego kraju... tak mi się wydaje.
Ale zawarcie związku upoważnia mnie do spadku po moim partnerze. Mimo że w Polsce nie uznają tego związku.

Erika

Z tego, co się orientuję, to są państwa, które dopuszczają możliwość zawarcia ZP przez dwóch nie-obywateli.

Gość

Trzeba mieć odwagę, aby przyznać się do takiego związku na papierze.

BogdanW

Gość

Materialistyczne podejście. Confused

Może nie jestem ujawniony, ale uważam, że swój honor trzeba mieć.

Nathan

Teraz akurat nie mam tego problemu, ale kilka lat temu byłem w... 'poważnym' związku z obywatelem Filipin i zamierzaliśmy wziąć ślub dla samych siebie w Szwecji. Przeszkodziła nam biurokracja w Polsce, gdzie nie dostał zgody na dłuższy pobyt a tym samym wróciliśmy do Hong Kongu, gdzie się poznaliśmy. W innym przypadku byłbym mężaty-i-rozwodnik Mruga

.

To miał być tak symbol. Ani w Polsce, ani w HK, z którym wiązaliśmy naszą przyszłość nic by nam to prawnie "nie dało". Miało to być dla nas samych. Ale...no tak się ułożyło Smutny

@ Bogdan, no szczyt materializmu Jezyk

Erika

Właśnie o to chodzi. Myślę o tym od dłuższego czasu, ale to nie jest sprawa na już a poza tym nie bardzo mam ochotę wyjeżdżać na stałe tam gdzie mam możliwość i bazę. Natomiast moja matka z kolei traktuje cały czas pobyt tutaj jako tymczasowy, siedzi na karcie stałego pobytu i być może wkrótce wyjedzie a ja nie chciałabym zostać bez niej. Moja dziewczyna również jak najbardziej jest za wyjazdem. Gdybym w tej chwili zadzwoniła, że jedziemy, to pewnie by się spakowała w pół godziny. Tak więc w sumie jestem przegłosowana.

DJ

Nie czujesz się tutaj obywatelką II kategorii? Masz partnerkę, nie możesz sformalizować związku z nią i nie wiadomo kiedy/i czy będziesz mogła. To nie przeważa?

Erika

Czuję, ale bardziej przez sam fakt, że nie mogłabym sformalizować związku niż przez to, iż nie mogę tego konkretnego. Trudno jest mi się połapać w tym, czego chcę, co czuję a czuję mało, bardzo mało.
Nie chcę wyjazdu, bo nie czuję się tam dobrze. Nie potrafię nawet za bardzo określić dlaczego. Jakoś nigdy nie lubiłam tam być.

BogdanW

Gość

Nie musiałbyś zmieniać nazwiska. Zresztą, nie rozumiem, po co zmiana nazwisk w naszym przypadku? Nie zmieniłbym. Zresztą, w Polsce pewnie jeszcze długo nie będzie żadnej formy związków. To mnie wkurza i czuję się - jak to DJ napisała - obywatelem II kategorii. Myślę nawet o zrzeczeniu się polskiego obywatelstwa, ale za dużo papierków trzeba załatwiać.